| Terug | MEI 2002 |
SEPTEMBER 2001: EEN GOED BEDOELDE LAST MINUT OM DE KENIAANSE ZON TE ONDEKKEN
DE 2 DE DAG LEERDE WE MOZES KENNEN, EEN JONGEN VAN ONGEVEER 20 JAAR EN HIJ LIET ONS KENNIS MAKEN MET DE ZWARTE SCHADUWZIJDE VAN KENIA.
DIT ALLES SNOERDE ONS DE MOND EN LIET ONS HART BLOEDEN.
WAT EEN NOODKREET!!!!!
WE HEBBEN KENNIS GEMAAKT MET DE PLAATSELIJKE BEVOLKING , EEN PLAATSELIJK ZIEKENHUIS WAAR WE ALS 2 VERPLEEGKUNDIGEN VERBIJSTERD HEBBEN ROND GEKEKEN.
DE ZIEKE MENSEN LAGEN TEGEN DE GROND, EEN NAALD WERD ER VERSCHILLENDE MALEN GEBRUIKT, HET ONDERZOEKSMATERIAAL ZIT BIJ ONS AL LANG IN HET MUSEUM, EN OMDAT DE MENSEN MOETEN BETALEN , MAAR GEEN GELD HEBBEN, ZIJN ER OOK VEEL STERFGEVALLEN.
NA ONZE WEEK VAN VOL MACHTELOOSHEID KONDEN WE MAAR 1 DING ZEGGEN EN DAT WAS
WE KOMEN TERUG!!!!!
WE KREGEN ALS ANTWOORD “ DAT ZEGGEN ZE ALLEMAAL MAAR WE ZIEN NOOIT IEMAND TERUG!!!!”
DECEMBER 2001 : WE GINGEN TERUG!!!!
MET 3 ZAKKEN VOL , MEDICATIE , MEDISCH MATERIAAL , KLEDING ……
ZE WAREN OVERGELUKKIG EN WE KREGEN ENORME DANKBAARHEID EN HUN VERTROUWEN. ALLE DAGEN WAREN WE OP STAP OM ALLES TE VERDELEN EN DIT MET BEHULP VAN MOZES , MAAR BESEFTEN HEEL VLUG DAT HET EEN DRUPPEL OP EEN HETE PLAAT WAS EN ER MOEST EEN ANDER OPLOSSING KOMEN.
FEBRUARI 2002 : DAAR GINGEN WE WEER…..MAAR OOK IS ROND KIJKEN WAT DE GROTE NOOD WAS , EN OOK ALS WE GINGEN WERKEN IN DE KLINIEK DAN SCHREVEN WE ALLES OP , WELKE DE GROTE NOOD WAS.
THUIS GEKOMEN HEBBEN WE ONZE KOPPEN BIJ ELKAAR GESTOKEN SAMEN MET ADVOCAAT YVES REGMONT EN HEBBEN EEN VZW OPGESTART “ EQUALITY”
DEZE IS IN MAART OPGESTART EN IN NOVEMBER 2002 IN HET STAATSBLAD VERSCHENEN.
MEI 2002 ZIJN WE TERUG AFGEREISD : DEZE DAGEN ZIJN LATER UITGELEGD.
JULI 2002 ; WAREN WE TERUG VAN DE PARTIJ , WE ZIJN GAAN PRATEN MET EEN MAATSCHAPPIJ DIE CONTAINERS VERSCHEEPT EN WELKE DOCUMENTEN WE ALLEMAAL MOESTEN HEBBEN OM EEN CONTAINER TE LATEN VERSCHEPEN NAAR MOMBASA.
ZO HEBBEN WE IN DEZE WEEK OOK EEN BETERE KENNIS MAKING GEMAAKT MET HET GEHANDICAPTEN HOME TE BOMBOLULU EN WELKE NOODKREET DAAR IS .
SEPTEMBER 2002 ; WE ZIJN MET EEN GROEP ( SULLY , GINA , KATRIEN , ANNELIES , ELSIE EN IK) NAAR GINDER GEWEEST MET DE BEDOELING DE CONTAINER TE VERDELEN TUSSEN DE PLAATSELIJKE ZIEKENHUIZEN , GEHANDICAPTEHOME , BEVOLKING IN KIKAMBALA.
ONZE CONTAINER IS OP 8 AUGUSTUS HIER TE BETEKOM VERTROKKEN EN IS AANGEKOMEN TE MOMBASA OP 5 SEPTEMBER…MAAR ……DE CORUPTIE DAAR IS NIET TE ONDERSCHATTEN!!!!!
AL ONZE DOCUMENTEN WAREN IN ORDE DAAR HET ALLEMAAL 2_3DE HANDS WAS , OOK EEN GIFT , EEN INZAMELING OM DE MENSEN TE HELPEN , MAAR NIETS MOCHT BATEN , WE MOESTEN TAX BETALEN , ZELFS OP MATRASSEN DIE OUDER WAREN DAN 20 JAAR “ ONBEGRIJPELIJK”
WE ZIJN HULP GAAN VRAGEN BIJ DE BELGISCHE CONSUL , MAAR KONDEN ER NIET ONDERUIT , BETALEN MOESTEN WE!!! IN TOTAAL WAS HET EEN 65.000 BFR.
NU IN AFRIKA GAAT ALLES POLE POLE - LANGZAAM-
ONDERTUSSEN WAREN ER AL VEEL DAGEN GEPASSEERD EN ONZE EINDDATUM OM TERUG NAAR HUIS TE KEREN WAS IN ZICHT!
NU ZE HADDEN BELOOFD OM DE LAATSTE DAG DE CONTAINER AF TE LEVEREN …….
NIETS GEZIEN!!! WE HEBBEN NOG ALLES IN REP EN ROER GEZET OM NOG EEN WEEK LANGER TE BLIJVEN MAAR KREGEN HET NIET MEER ROND.
WE ZIJN OP 19 SEPTEMBER TERUG HUISWAARDS GEKEERD, ZONDER DE CONTAINER TE ZIEN !!!
EEN GROTE TELEURSTELLING!!!!!! VOOR HEEL DE GROEP!!!
ER ZIJN DAAR NOG VEEL PROBLEMEN GEWEEST ROND DE CONTAINER , WAAR IK VAN HIERUIT NOG MOETEN BELLEN HEB NAAR VERSCHILLENDE INSTANTIES OM ALLES OPGELOST TE KRIJGEN.
UITEINDELIJK IS DE CONTAINER OP 25 SEPTEMBER AFGELEVERD EN IEDEREEN HEEFT ZIJN DEEL GEKREGEN.
DECEMBER 2002 . KERSTMIS EN NIEUWJAAR!!!!
HET GEHANDICAPTEHOME STOND IN DE KIJKER , OM DRIEWIELERS AAN TE KOPEN, OM MENSEN EEN STUK ZELFSTANDIGHEID TE GEVEN , OOK OM HUN UIT ISOLEMENT TE HALEN EN ZO OM ANDERE MENSEN AAN HET WERK TE ZETTEN OM DEZE DRIEWIELERS TE MAKEN.
VOOR DE DRIEWIELERS HEBBEN WE EEN CERTIFICAAT GEKREGEN ALS BEWIJS , MET FOTO VOOR WIE DE DRIEWIELER WAS BESTEMD .
HIER HEBBEN 2 SCHOLEN AAN MEEGEWERKT , SJIBKE UIT BETEKOM EN OLV FATIMASCHOOL VAN DE GIJMEL- LANGDORP.
ZIJ HEBBEN ELK HUN DRIEWIELER AANGEKOCHT.
DEZE IS OVERHANDIGD OP 31/12/02 ALS NIEUWJAARSGESCHENK.
ZO HEBBEN WE DIE PERIODE OOK CARLOS LEREN KENNEN , EEN JONGEN DIE AAN TOERISTEN SPONSORING VROEG VOOR EEN SCHOOL VOOR KANSARME KINDEREN.
WE ZIJN MET CARLOS DE SCHOOL GAAN BEZOEKEN EN DAAR DAN GELUISTERD EN GEZIEN WAAR DE NOODKREET WAS.
DE GEBOUWEN STAAN ER MAAR ER ZIJN GEEN RAMEN OF DEUREN EN OVER DE VLOER GEZWEGEN! ER STAAN EEN MINIMUM AAN SCHOOLBANKEN EN ER ZIJN VEEL KINDEREN DIE DE KANS NIET HEBBEN OM NAAR DE SCHOOL TE GAAN OMWILLE VAN HET GELD.
NU ONZE ACTIE VOOR SEPTEMBER IS VOOR DEZE SCHOOL “ ZIMLATI”
WE PROBEREN MET VERKOOP VAN STICKERS GELD IN TE ZAMELEN OM ZO RAMEN EN DEUREN AAN TE KOPEN EN OOK KAN MEN EEN KIND ADOPTEREN VOOR 1 JAAR , 80 EUR DAT JE DAN NAAR DE SCHOOL KAN LATEN GAAN EN LEERBOEKEN KAN VAN KOPEN.
WE GAAN TERUG OP 4 SEPTEMBER MET EEN GROEP DIE ZICH ZAL INZETTEN OM DAAR ALLES IN GOEDE BANEN TE LEIDEN EN DE SCHOOL EEN HANDJE TE HELPEN.
ONS VERDER REISVERHAAL LEES JE NA 20 SEPTEMBER
TOT LATER
Om 10u eindelijk aangekomen in ons hotel. We verloren een nacht omdat ze in Mombasa staakten.
Om 12u vertrokken we met de matatu, is het busje, naar het ziekenhuisje in Kikambala bij Dokter Chula. Daar brachten we dan onze medicatie naartoe die we van huisartsen in België kregen. Medicatie zoals anti-bioticum, sedativum en anti-mycoticum,… Nog wat Latex handschoenen en verbandmateriaal.
Voor ’t moment is hier veel Malaria aanwezig door het regenseizoen.
Eén patiënt had een bronchitis.
De hele namiddag bleven we er wat helpen en de dokter gaf uitleg over alles.
De voormiddag moesten we ons dan voorbereiden om naar de dorpjes te gaan in Kikambala.
De reisgids gaf ons ook de nodige uitleg over wat we moesten doen i.v.m het vervoer van de container.
Op de middag, in de regen, vertrokken we met de matatu naar de arme dorpjes in Kikambala.
Onder begeleiding van onze Moses brachten we de kleding, snoepjes en schrijfgerief voor de kindjes weg naar de armste gezinnen. Die heel gelukkig waren met onze komst. Ze kenden ons nog van december en februari.
In de dorpjes lieten we de kinderen tekenen op een laken dat we gaan gebruiken voor onze organisaties, zoals de fuif van 31 mei.
Zo was de namiddag weer vlug om.
We maakten vandaag tijd om een ziekenhuisje te bezoeken in een ander dorpje, namelijk Bombolulu.
In het dorpje aangekomen moesten we alles te voet doen.
In het ziekenhuisje werken 2 verpleegsters zonder arts. Een van de verpleegsters had lang samengewerkt met Dr. Chula, zodat ze een goede opleiding kreeg en een eigen ziekenhuisje kon openen om daar wat mensen te helpen.
De andere verpleegster die we niet zagen werkt ook in een grotere kliniek in Mombasa. Die we ook eens mogen bezoeken maar waar nu geen tijd voor is.
Op de terugweg zagen we een centrum voor gehandicapten waar we even een kijkje gingen nemen.
Als dank voor onze inzet werden we bij Dr. Chula thuis uitgenodigd, daar mochten we mee Afrikaans blijven eten.
Nadien had het dorpje Majajani van Dr. Chula gelegen achter Kilifi voor ons Afrikaanse dansen voorbereid, we moesten zelfs mee doen.
Na de dans moesten we verklaren aan de mensen van het dorp wat onze bedoeling was van onze komst. Tenslotte zijn de toeristen er niet echt welkom.
Donderdag 23.05.2002
We gingen naar het schooltje van Kikambala voor de kinderen op ons laken te laten tekenen, schrijfgerief en wat snoepgoed af te geven.
Samen met de leerkrachten bespraken we over wat ze nodig hebben voor de school. Wat vooral schoolboeken zijn die in Mombasa kunnen gekocht worden.
Het begeleid bezoek aan de Bombolulu workshop and cultural center. Het centrum voor gehandicapten.
Deze dag is om te helpen in de kliniek en nog even langs het schooltje te gaan in Kikambala.
De zondag om 5u vliegen we dan terug naar België.